vrouwen en kinderen

Vanaf half 1943 was op het terrein van een voormalig vakantieverblijf bij Plaosan een landbouwwerkkamp voor Indo-Europese vrouwen en kinderen ingericht. Het kamp was met prikkeldraad omheind en werd permanent bewaakt. De Japanse commandant en hoofdbewaker zetelde in het nabijgelegen Ngerong.

heiho's

mannen; vrouwen en kinderen

Girimojo

167

Op het terrein van een voormalig vakantieverblijf bij Plaosan was tijdens de Japanse bezetting een werkkamp voor Indo-Europese vrouwen en kinderen gevestigd geweest. In 1946 werden in een aantal bungalows op het terrein mannen, vrouwen en kinderen uit Madioen en Modjokerto ondergebracht. De huizen waren gemeubileerd en voorzien van elektriciteit. Men kreeg ongeveer 300 gram rijst per persoon per dag, en voldoende suiker, koffie en zout. Soms was er vlees en groente. De geïnterneerden kookten zelf. Water van goede kwaliteit was er voldoende. Voor zieken werd een aparte ziekenkamer ingericht. Eenmaal per week kwam een dokter langs. Ernstig zieken werden overgebracht naar het ziekenhuis in Magetan. Op 18 januari 1947 werden de mannen, vrouwen en kinderen geëvacueerd. Ze werden per vrachtwagen naar Madioen gebracht, van daar reisden zij per trein naar Batavia. Daar werden ze ondergebracht in het Kramatkamp.

mw. Levenburgh; mw. Ophoff; C.J.P.A. van Koetsveld

mannen; vrouwen en kinderen

Girimojo

469

In 1946 waren in een aantal bungalows op het terrein van een voormalig vakantieverblijf bij Plaosan mannen, vrouwen en kinderen uit Madioen en Modjokerto ondergebracht. Nadat zij naar Batavia waren geëvacueerd, werden de bungalows het onderkomen van mannen, vrouwen en kinderen uit De Wijk in Malang, employés van de Bataafse Petroleum Maatschappij (BPM) uit Balikpapan en suikerplanters en hun gezinnen uit Tjepoe. Het kamp was overvol, in sommige kamers waren 17 mensen ondergebracht. Men kreeg ongeveer 150 gram rijst per persoon per dag. Kraanwater was er alleen 's avonds. Baden moest men in een nabijgelegen riviertje. Onder de geïnterneerden heersten malaria en diarree. Eénmaal werden pakketten van het Rode Kruis ontvangen, één pakket per vier personen. In mei 1947 werden de mannen, vrouwen en kinderen geëvacueerd. Ze werden per vrachtwagen naar Madioen gebracht, van daar reisden zij per trein naar Batavia. Daar werden ze ondergebracht in het Minangkabaukamp.

mw. G.D. Belle

vrouwen en kinderen

Vanaf half 1943 was op het terrein van een voormalig vakantieverblijf bij Plaosan een landbouwwerkkamp voor Indo-Europese vrouwen en kinderen ingericht. Het kamp was met prikkeldraad omheind en werd permanent bewaakt. De Japanse commandant en hoofdbewaker zetelde in het nabijgelegen Ngerong.

heiho's

mannen; vrouwen en kinderen

Girimojo

167

Op het terrein van een voormalig vakantieverblijf bij Plaosan was tijdens de Japanse bezetting een werkkamp voor Indo-Europese vrouwen en kinderen gevestigd geweest. In 1946 werden in een aantal bungalows op het terrein mannen, vrouwen en kinderen uit Madioen en Modjokerto ondergebracht. De huizen waren gemeubileerd en voorzien van elektriciteit. Men kreeg ongeveer 300 gram rijst per persoon per dag, en voldoende suiker, koffie en zout. Soms was er vlees en groente. De geïnterneerden kookten zelf. Water van goede kwaliteit was er voldoende. Voor zieken werd een aparte ziekenkamer ingericht. Eenmaal per week kwam een dokter langs. Ernstig zieken werden overgebracht naar het ziekenhuis in Magetan. Op 18 januari 1947 werden de mannen, vrouwen en kinderen geëvacueerd. Ze werden per vrachtwagen naar Madioen gebracht, van daar reisden zij per trein naar Batavia. Daar werden ze ondergebracht in het Kramatkamp.

mw. Levenburgh; mw. Ophoff; C.J.P.A. van Koetsveld

mannen; vrouwen en kinderen

Girimojo

469

In 1946 waren in een aantal bungalows op het terrein van een voormalig vakantieverblijf bij Plaosan mannen, vrouwen en kinderen uit Madioen en Modjokerto ondergebracht. Nadat zij naar Batavia waren geëvacueerd, werden de bungalows het onderkomen van mannen, vrouwen en kinderen uit De Wijk in Malang, employés van de Bataafse Petroleum Maatschappij (BPM) uit Balikpapan en suikerplanters en hun gezinnen uit Tjepoe. Het kamp was overvol, in sommige kamers waren 17 mensen ondergebracht. Men kreeg ongeveer 150 gram rijst per persoon per dag. Kraanwater was er alleen 's avonds. Baden moest men in een nabijgelegen riviertje. Onder de geïnterneerden heersten malaria en diarree. Eénmaal werden pakketten van het Rode Kruis ontvangen, één pakket per vier personen. In mei 1947 werden de mannen, vrouwen en kinderen geëvacueerd. Ze werden per vrachtwagen naar Madioen gebracht, van daar reisden zij per trein naar Batavia. Daar werden ze ondergebracht in het Minangkabaukamp.

mw. G.D. Belle