vrouwen en kinderen

De Wijk

6.600

40

De 'Europese' Darmo-wijk en een deel van de wijk Koepang fungeerden vanaf juni 1942 als interneringskamp voor vrouwen en kinderen. Zij werden ondergebracht in grote en kleinere huizen in de wijk, de wijk werd omheind met prikkeldraad en gedek. De poort van het kamp was aan de Reinierszboulevard, op de kruising met de Coenboulevard. Een klein deel van de wijk, aan de Patrasstraat en de Camphuyslaan, werd ingericht als ziekenkamp. Onder de geïnterneerden waren veel vrouwen en kinderen van gesneuveld of geëvacueerd marinepersoneel. In de periode september 1943 tot april 1944 werden de vrouwen en kinderen overgebracht naar kampen in Moentilan, Semarang en Tangerang.

Takahashi

mw. A.C. Vreede-van Stolk

Hakkert, A., 'n Glimlach van Tenno Heika (Den Haag 1970)
Keizer-Heuzeveldt, H.E., En de lach keerde terug (Franeker 1982)
Thomson, E., Setengah Mati (half dood) (Amsterdam 1965)
Barentz-Drost, M., Kimura's kinderen (Amsterdam 1995)

• Toegang 400, Inv.nr. 141
• Toegang 400, Inv.nr. 2919
• Toegang 400, Inv.nr. 2673
• Toegang 400, Inv.nr. 2722
• Toegang 400, Inv.nr. 3219
• Dagboek 129
• Dagboek 161
• Dagboek 258
• Dagboek 279
• Dagboek 305
• Dagboek 315
• Dagboek 317
• Dagboek 402
• Dagboek 53
• Dagboek 78
• Dagboek 93

mannen; vrouwen en kinderen

Camphuyslaan

De 'Europese' Darmo-wijk en een deel van de wijk Koepang hadden van juni 1942 tot eind april 1944 als interneringskamp voor vrouwen en kinderen gefungeerd. Een klein deel van de wijk, aan de Patrasstraat en de Camphuyslaan, was ingericht als ziekenkamp. Daarin werden vanaf mei 1945 enkele tientallen Indo-Europese burgers geïnterneerd.

mannen; vrouwen en kinderen

De Wijk, Rode Kruis-wijk

11.000

Van september tot begin november 1945 fungeerde de Darmo-wijk als opvangkamp voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja en omgeving, en voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja die geïnterneerd waren geweest in Japanse kampen in Semarang, Ambarawa en Banjoebiroe. Eén van de transporten naar de wijk werd overvallen, waarbij 83 vrouwen en kinderen omkwamen. Het eten in de wijk kwam uit een gaarkeuken en uit de keuken van Hotel Brantas. In de eerste week van november werden groepen vrouwen en kinderen met vrachtauto's onder Indonesische bewaking naar de haven Tandjoeng Perak gebracht. Van daar werden zij naar Singapore geëvacueerd. Op 6 november werd de wijk een republikeins kamp. Op dat moment verbleven in de wijk nog zo'n 4.000 vrouwen en kinderen.

mannen; vrouwen en kinderen

De Wijk, Rode Kruis-wijk

6.000

Van september tot begin november 1945 fungeerde de Darmo-wijk als opvangkamp voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja en omgeving, en voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja die geïnterneerd waren geweest in Japanse kampen in Semarang, Ambarawa en Banjoebiroe. Het eten in de wijk kwam uit een gaarkeuken en uit de keuken van Hotel Brantas. Op 6 november werd de wijk een republikeins kamp. Op dat moment verbleven in de wijk nog zo'n 4.000 vrouwen en kinderen. Aan hen werden ongeveer 2.000 vrouwen, kinderen en oude mannen toegevoegd die eerder geïnterneerd waren in de Simpang-sociëteit. In de loop van november werden groepen mannen, vrouwen en kinderen overgebracht naar kampen in voornamelijk Modjokerto en Djombang. Op 28 november, tijdens de slag om Soerabaja (10 tot 30 november), werden de ongeveer 1.200 vrouwen en kinderen die nog in de wijk verbleven door Brits-Indische troepen bevrijd en naar de haven geëvacueerd.

vrouwen en kinderen

De Wijk

6.600

40

De 'Europese' Darmo-wijk en een deel van de wijk Koepang fungeerden vanaf juni 1942 als interneringskamp voor vrouwen en kinderen. Zij werden ondergebracht in grote en kleinere huizen in de wijk, de wijk werd omheind met prikkeldraad en gedek. De poort van het kamp was aan de Reinierszboulevard, op de kruising met de Coenboulevard. Een klein deel van de wijk, aan de Patrasstraat en de Camphuyslaan, werd ingericht als ziekenkamp. Onder de geïnterneerden waren veel vrouwen en kinderen van gesneuveld of geëvacueerd marinepersoneel. In de periode september 1943 tot april 1944 werden de vrouwen en kinderen overgebracht naar kampen in Moentilan, Semarang en Tangerang.

Takahashi

mw. A.C. Vreede-van Stolk

Hakkert, A., 'n Glimlach van Tenno Heika (Den Haag 1970)
Keizer-Heuzeveldt, H.E., En de lach keerde terug (Franeker 1982)
Thomson, E., Setengah Mati (half dood) (Amsterdam 1965)
Barentz-Drost, M., Kimura's kinderen (Amsterdam 1995)

• Toegang 400, Inv.nr. 141
• Toegang 400, Inv.nr. 2919
• Toegang 400, Inv.nr. 2673
• Toegang 400, Inv.nr. 2722
• Toegang 400, Inv.nr. 3219
• Dagboek 129
• Dagboek 161
• Dagboek 258
• Dagboek 279
• Dagboek 305
• Dagboek 315
• Dagboek 317
• Dagboek 402
• Dagboek 53
• Dagboek 78
• Dagboek 93

mannen; vrouwen en kinderen

Camphuyslaan

De 'Europese' Darmo-wijk en een deel van de wijk Koepang hadden van juni 1942 tot eind april 1944 als interneringskamp voor vrouwen en kinderen gefungeerd. Een klein deel van de wijk, aan de Patrasstraat en de Camphuyslaan, was ingericht als ziekenkamp. Daarin werden vanaf mei 1945 enkele tientallen Indo-Europese burgers geïnterneerd.

mannen; vrouwen en kinderen

De Wijk, Rode Kruis-wijk

11.000

Van september tot begin november 1945 fungeerde de Darmo-wijk als opvangkamp voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja en omgeving, en voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja die geïnterneerd waren geweest in Japanse kampen in Semarang, Ambarawa en Banjoebiroe. Eén van de transporten naar de wijk werd overvallen, waarbij 83 vrouwen en kinderen omkwamen. Het eten in de wijk kwam uit een gaarkeuken en uit de keuken van Hotel Brantas. In de eerste week van november werden groepen vrouwen en kinderen met vrachtauto's onder Indonesische bewaking naar de haven Tandjoeng Perak gebracht. Van daar werden zij naar Singapore geëvacueerd. Op 6 november werd de wijk een republikeins kamp. Op dat moment verbleven in de wijk nog zo'n 4.000 vrouwen en kinderen.

mannen; vrouwen en kinderen

De Wijk, Rode Kruis-wijk

6.000

Van september tot begin november 1945 fungeerde de Darmo-wijk als opvangkamp voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja en omgeving, en voor vrouwen en kinderen uit Soerabaja die geïnterneerd waren geweest in Japanse kampen in Semarang, Ambarawa en Banjoebiroe. Het eten in de wijk kwam uit een gaarkeuken en uit de keuken van Hotel Brantas. Op 6 november werd de wijk een republikeins kamp. Op dat moment verbleven in de wijk nog zo'n 4.000 vrouwen en kinderen. Aan hen werden ongeveer 2.000 vrouwen, kinderen en oude mannen toegevoegd die eerder geïnterneerd waren in de Simpang-sociëteit. In de loop van november werden groepen mannen, vrouwen en kinderen overgebracht naar kampen in voornamelijk Modjokerto en Djombang. Op 28 november, tijdens de slag om Soerabaja (10 tot 30 november), werden de ongeveer 1.200 vrouwen en kinderen die nog in de wijk verbleven door Brits-Indische troepen bevrijd en naar de haven geëvacueerd.