Tjipinang-gevangenis in Batavia

Geïnterneerden: mannen; jongens; vrouwen en kinderen
Informatie: De Tjipinang-gevangenis, de grootste gevangenis in Nederlands-Indië, fungeerde tijdens de gehele Japanse bezetting als civiele strafgevangenis. Er verbleven steeds 4.000 tot 5.000 gedetineerden, in meerderheid tewerkgesteld in de gevangenisbedrijven binnen de muren van de gevangenis. Daarnaast was de gevangenis het onderkomen van gedetineerden en geïnterneerden op transport van of naar Batavia. In de laatste twee bezettingsjaren verbleven in de gevangenis bovendien permanent gemiddeld 600 politieke gevangenen, beklaagden en gestraften. Van deze mannen en vrouwen was ongeveer de helft 'Europees'. Zij waren van de andere gevangenen gescheiden in een aparte afdeling, maar verder gold voor hen het 'gewone' gevangenisregime, zonder militaire bewaking. Een deel van hen, ongeveer 300 gevangenen, werd in maart 1944 overgebracht naar de Soekamiskin-gevangenis bij Bandoeng. In de ziekenafdeling van de Tjipinang-gevangenis werden politieke gevangenen verzorgd nadat zij in Batavia door de Kempeitai of de Politieke Inlichtingen Dienst (PID) verhoord en gemarteld waren. Ook een aantal ernstig zieken onder de Indo-Europese jongens die in 1945 als politieke gevangenen in de Glodok-gevangenis waren opgesloten, werd naar het gevangenishospitaal van Tjipinang overgebracht. Het sterftecijfer was hoog. De algemeen directeur van de gevangenissen in het ressort Batavia was Japans, evenals de hoofdbewakers. De andere bewakers en bewaaksters, het lagere administratief personeel en het verplegend personeel waren vrijwel uitsluitend Indonesisch.
Commandant: Matsuoka Takeshiro
Hoofdbewakers: Terada; Kinoshita